Sղամարդը hnրը fարշ sալով sարավ ծերանnց․ Վերադառնալnվ sուն՝ որդnւ hարցից «մազերը բիզ-բիզ» կանգնեցին
Սիրենք և գնահատենք մեր ծնողներին, ինչպես որ նրանք են սիրել ու հոգ տարել մեր մասին, անենք
ամեն հնարավոր բան նրանց օրը ուրախությամբ լցնելու համար:
Նրանք մեզ կյանք են տվել ու արել են անգամ անհնարինը մեզ համար, մեր կյանքում ամեն ինչի համար նրանց ենք պարտական, նրանք մեր կյանքի ամենալուսավոր կետն են:
Մի տղամարդ որոշեց, որ հայրը արդեն ծեր է և բեռ է դարձել իր համար, ու նրան տարավ ծերանոց:
Երեկոյան, երբ ընտանիքը հավաքվել էր ճաշի սեղանի շուրջ, նրա 5 տարեկան որդին հարցրեց.
— Հայրիկ, դու պապիկին ու՞ր ես տարել:
— Ծերանոց, — պատասխանեց հայրը:
— Այնտեղ լավ կլինի՞ նրա համար:
— Դե, հավանաբար լավ կլինի, ծերերի տեղը ծերանոցն է — անտարբեր պատասխանեց հայրը:
— Պապ, հասցեն ասա գրանցեմ, որ չմոռանամ:
— Որոշել ես նրան այցի գնա՞լ:
— Ոչ, հայրիկ, հասցեն պահեմ ինձ մոտ, որ երբ ծերանաս քեզ էլ տանեմ այնտեղ, չէ որ ասում ես
ծերերի տեղը ծերանոցում է:
Որդու պատասխանից հոր մազերը «բիզ-բիզ» կանգնեցին: