Հենց սկզբից էլ զգում էի, որ խնամիս գեղցիի մեկնա, չտես, ռաբիզ, անճաշակ։
Բայց դե տղես աղջկան սիրում էր, չէի կարա տղուս հակառակվեի, դրա համար էլ ստիպված խնամի դարձանք։
Ամառը գնացել էր Ռաստով՝ քրոջ մոտ, 1 շաբաթով հանգստանալու։ Հետ եկավ ու հետը խոսալ չէր լինում, իրան նենց էր պահում, ոնց որ եսիմ ուրա գնացել։
Ձև են տվել իրան իբր զարգացած են, ամեն ինչից գլուխ են հանում, բայց սուտա։
Հարսիս համար բլենդեր էր բերել, էս խեղճ ու կրակն էլ բանից բեխաբարա թե էդ ինչա։
Իրիկունը նստած ենք, բերեց մարդուս մոտ, ասումա՝ էս ո՞նց պիտի հավաքեմ, սրանով ի՞նչ են սարքում։
Դե Դուք ըտե պատկերացրեք իմ ու ամուսնուս վիճակը, լրիվ խայտառակ եղանք։